Тэвчээр

Алдартай каратеч болох нь Мицумигийн цорын ганц хvсэл. Гэвч тvуний аав, ээж, гэр бvлийхэн нь энэ хvслийг нь огт хvлээн зєвшєєрдєггvй байлаа.

Гэтэл нэгэн єдєр азгvй тохиолдлоор хvv машины осолд орж зvvн гараа тайруулжээ. Энэ vед хvvгийн сэтгэл санааны хvнд байдлыг ойлгосон эцэг эх нь хvvдээ каратегийн багш хєлслєв. Багш нь анхны хичээл дээр хvнээ баруун гараараа бариад эргvvлэн унагаах мэхийг зааж єгчээ.

Тэгээд 2 дахь, 3 дахь ер нь бvх хичээл дээр энэ хєдєлгєєнийг л давтан хийлгэсээр байв, Нэгэн хєдєлгєєнийг л давтан хийсээр байгаад уйдсан хvv багшаасаа "Би ганц л хєдєлгєєн хийсээр байгаад уйдаж байна. Єєр мэх заахгvй юм уу?" хэмээн асуухад багш нь хvлээн аваагvйгээр барахгvй Дэлхий дээр тvvнээс єєр энэ мэхийг хамгийн хурдан хийх хvн vгvй болтол хийх хэрэгтэйг хэлжээ. Хvv ч маш хурдан болж багшийгаа нvд ирмэхийн хооронд л хийдэг боллоо.

Нэгэн гайхамшигтай єдєр багш нь гартаа тvvнийг залуучуудын каратегийн аварга шалгаруулах тэмцээнд орж болохыг нь
зєвшєєрсєн бичиг барьсаар хvрч ирлээ. Мицуми маш их гайхсан боловч юм хэлсэнгvй харин дараагийн єдєр тэмцээн дээр анхны єрсєлдєгчтэйгээ тулалдахаар рингэнд гарахын ємнє багшдаа "Багш аа би зєвхєн ганцхан хєдєлгєєн мэднэ. Мэдээж би ялагдах байх" гэж хэлэхэд багш нь "Чи зєвхєн хєдєлгєєнєє л хий" хэмээн хариулжээ.

Гэтэл Мицуми мэдэх ганц хєдєлгєєн хийсээр л байгаад эцсийн тоглолт хvртэл амжилт байгуулав. Эцсийн тоглолтонд тvvний єрсєлдєгч тvvнээс 2 дахин том биетэй нэгэн байлаа. Мицуми хэдийгээр айж байсан боловч урьдын адил мэдэх ганц хєдєлгєєнєє хийж тvvнийг ялан аварга болжээ. Тэр маш их баярлан багш дээрээ гvйж очоод "Багш аа би зєвхєн ганц л хєдєлгєєн мэднэ, тэгээд бас зєвхєн ганц гартай хирнээ аварга болчихлоо. Энэ юу болоод байгааг би ойлгохгvй байна" гэхэд багш нь тvvн рvv харж инээмсэглэн хэлсэн нь:"Чиний хийсэн хєдєлгєєн бол каратегийн хамгийн хэцvv хєдєлгєєнvvдийн нэг юм. Энэ мэхийг хариулах ганц арга байдаг нь эсрэг хvнийхээ баруун гараас барих..."

Эцэг

Тvvнийг гэртээ ядарч, сульдаад ирэхэд таван настай хvv нь хаалган дээрээ зогсоод хvлээж байлаа. Хvv нь тvvнээс "Ааваа, та нэг цагт хэр их мєнгє олдог вэ?" гэж асуужээ.

Тэрээр "Энэ чамд хамаагvй" гэж уцаарлан хэллээ. Хvv нь Тэхдээ ааваа, vнэхээр мэдмээр байна" гэж шалав. "За яахав, 20 доллар олдог" хэмээн хариуллаа. Гэтэл хvv нь "Та тэгвэл надад 10 доллар єгєєч" гэх нь тэр. Аав нь учиргvй уурлаж "Чиний хэрэгтэй хэрэггvй тоглоом, янз бvрийн зvйлд зориулах илvv мєнгє алга. Єрєєндєє ороод, хаалгаа хаа" гэжээ. Хvv чимээгvйхэн єрєєндєє ороод, хаалгаа хаав. Аав ч ууртайгаар "Энэ хvvхэд яаж ийм зvйлийг зоригтой асууж байна аа?" гэж боджээ.

Нэг цагийн дараа тэрээр хvvдээ уурлаад мєнгєєр яах гэж байсныг нь асуугаагvйгээ саналаа. Магадгvй vнэхээр чухал байсан ч юм билvv. Хvvгийнхээ єрєєнд ороод, орондоо хэвтэж байгаа хvvvгээсээ "Унтаж байгаа юм уу?" гэж асуулаа. Хvv нь vгvй гэж хариулахад "Май энэ 10 долларыг ав. Тvрvvн муухай аашилсныг минь уучлаарай, єнєєдєр их хvнд єдєр байлаа" гэжээ.

Хvv нь аяртайгаар vсрэн босоод "Баярлалаа ааваа" гээд орон доороосоо бутархай мєнгє хадгалдаг хайрцгаа гарган, аавыгаа царайчлан хараад мєнгєє удаан гэгч нь тоолов. Аав нь мєн л уурлаж "Чамд мєнгє байсаар байтал яагаад надаас мєнгє авч байгаа юм бэ? Чиний тоглоомонд оролцох зав надад байхгvй" гэж хэлэхэд хvv нь "Ааваа би тантай нэг цаг хамт баймаар байна. Энэ 20 доллароор таны нэг цагийг авч болох уу?" гэжээ.

Аз жаргалын түлхүүр

Нэгэн худалдаачин аз жаргалын нууцыг олж мэдvvлэхээр хамгийн мэргэн ухаантай хvн рvv хvvгээ явуулжээ. Залуу хvv 40 хоногийн турш элсэн цєлийг гатлан туулж явсаар толгодын дээр сайхан

харш байхыг олж хараад тийшээ очжээ. Хайж явсан мэргэн нь энд амьдардаг байв. Мэргэнтэй уулзах гэсэн хvмvvс харшаар дvvрэн байлаа.

Энэ харш хvvгийн бодож байсан шиг тийм сайхан vзэсгэлэн тєгс харагдахгvй л байлаа. Хvv бvтэн цаг хvлээж байж сая мэргэн ухаантантай уулзах завшаан олжээ. Хvvгийн зорьж ирсэн хэргийг анхааралтай сонссон ухаантан асуултанд хариулах тийм их цаг алга гээд хvvг харшийг vзэж танилцаад хоёр цагийн дараа ир гэжээ. Гэхдээ "Єєрєєс чинь нэг зvйлийг хvсье!" гээд хvvгийн гарт бага зэрэг шингэн тостой халбага єгєєд "Ордноор зугаалж байхдаа халбагатай тосоо асгаж болохгvй" гэж анхааруулжээ.

Хvv ч ордны шатаар єгсєж уруудан єнцєг булан бvрээр явжээ. Гэвч халбагатай тосноосоо нvд салгасангvй. Хоёр цагийн дараа мэргэн ухаантан дээр эргэж ирэв. Мэргэн ухаантан "За хvv минь ордноор зугаалж байхдаа хоолны єрєєний хажуугийн уран гоё хийцтэй хивсийг, цэцэрлэгчийн маань 10 жилийн хvч хєдєлмєрєє зарж босгосон цэцэрлэгийг, номын санд байгаа сайхан илгэн цааснуудыг маань харав уу? гэж асуужээ. Хvv ч санаа зовон, халбагатай тосоо асгачихгvйн тулд єєр юу ч анзаарч чадаагvйгээ хvлээжээ. Мэргэн "тэгвэл яваад ордны бvх сайхныг хараад ир" гэв.

Санаа нь амарсан хvv халбагатай тосоо аван ордонтой дахин танилцахаар гарчээ. Энэ удаа явахдаа хананд єлгєсєн, зурсан урлагийн сайхан бvтээлvvдийг анхааралтай харж хэчнээн сайхан болохыг нь мэдэрч байлаа. Vзэсгэлэнт сайхан цэцэрлэг, уран гоё хийцтэй сайхан бvтээлvvдийг харж нvд, сэтгэл баясгажээ. Танилцаж дуусаад хvv харсан vзсэн бvх сайхан зvйлээ мэргэн ухаантанд ярьжээ.
Тvvнийг анхааралтай сонссон мэргэн ухаантан хvvгээс "чамд єгсєн халбагатай тос хаана байна?" гэж асуухад хvv сандран гар луугаа хартал тос нь аль хэдийнээ асгарсан байлаа.

Юм харж алмайрсан хvv гарт байгаа халбагатай тосоо мартсан байжээ. Vvнийг харсан мэргэн ухаантан хvvд хандан, "Чамд єгєх ганцхан зєвлєгеє байна: Аз жаргалын тvлхvvр нь "халбагатай тосоо асгалгvйгээр бvх юмны сайхныг нь олж харах юм" гэжээ. Орчин vед аз жаргал нь итгэл vнэмшил, амжилт, албан тушаал, алдар нэр, гэр бvл, асуудалгvй жигд амьдрал гээд бодит болон хийсвэр олон ойлголтоор хэмжигддэг. Гэвч мартаж болохгvй хамгийн чухал зvйл бол "халбагатай тос" буюу хvний мєн чанар юм.

Эхийн хайр

"Би хvvхдээ харж болох уу" гэж дєнгєж нярайлсан эх асуулаа. Тvvнд єлгийтэй хvvхдийг єгєхєд баярлаж хєєрсєн эх сайтар харахын тулд єлгийг нь задлаад цочирдсондоо юу гэж хэлэхээ ч мэдсэнгvй.

Эх vрийг харж байсан эмч нvvр буруулан, цонхоор харан зогслоо. Хvvхдийн чих байхгvй байлаа... Хvvхдэд vзлэг хийхэд сонсох чадвар нь хэвийн, харин харагдах эрхтэн байхгvй гэж оношилжээ. Тvvнээс хойш он жил урссаар хvv нь том болж сургуульд оров. Нэгэн єдєр сургуулиасаа хар хурдаараа гvйж ирээд ээждээ наалдан гомдолтой нь аргагvй уйлж байлаа...Энэ бол амьдралдаа анх удаа урам хугарсан хэрэг бєгєєд "Нэг том хvvхэд намайг эрэмдэг" гэсэн гэх нь тэр... Хvv ийм доромжлолыг амссаар єсчээ. Хэдийгээр найз нєхєд нь хайртай, сурлага сайтай байсан ч тэдэнтэй нийлдэггvй байв. Тvvнд ээж нь цаг vргэлж "Бусадтай нєхєрлє" гэх боловч єрєвдєн хайрласан байдал илт илэрдэг байлаа. Залуу хvvгийн аав эмчтэй уулзан "Одоо ямар ч арга байхгvй юу" гэж асуухад нь "Хос чих олдвол шилжлvvлэн суулгаж болно" гэжээ.

Тиймээс хvvгийнх нь тєлєє хоёр чихээ єгєх хvнийг эрж хайж эхлэв. Хоёр жил єнгєрсний хойно нэгэн єдєр аав нь "Хvv минь чамд чихээ єгєх хvнийг аав ээж хоёр нь оллоо. Харин хэн чихээ єгснийг бvv асуу" гэж хэллээ. Мэс засал маш амжилттай болов. Шинэ тєрхтэй болсон залуу хvv нийгмийн амьдралд идэвхтэй болж амжилтанд хvрчээ. Тун удалгvй гэрлэж, гадаад харилцааны ажилтан болсон байна. Олон жил єнгєрсний хойно хvv аав дээрээ очоод "Надад ийм их тус болсон хvнийг хэлж єгєєч. Би єдий хvртэл тэр хvний тєлєє юу ч хийсэнгvй..." гэж гуйв. "Чи тэр хvний тєлєє юу ч хийж чадахгvй. Одоохондоо чамд хэлэхгvй" гэж аав нь хариуллаа. Энэ нууцыг олон жилийн турш тайлж чадсангvй.

Гэтэл хvvгийн амьдралд гунигт явдал тохиолдов... Ээжийнхээ шарилын дэргэд аавынхаа хамт зогсож байв. Аав нь гараа аажмаар явуулан ээжийнх нь хvрэн улаан vсийг ярахад тvvний хоёр чих байсангvй. "Ээж нь vсээ тайруулах шаардлагагvй болсон учраас баяртай байсан юм. Тэгээд ч тvvнийг муухай гэж хэн ч хэлээгvй, тийм биз дээ?" гэж аяархан шивнэлээ. Хvний амьдралд гоо vзэсгэлэн гэдэг гаднах тєрх байдалд биш, харин дотоод зvрх сэтгэлд байдаг юм.

Ид шид

Бяцхан Селлигийн эцэг эх нь дvv Жоржийнх нь тухай ихэд чухалчлан ярьж байсан vед тэр ердєє л найман настай байлаа.

Охины дvv нь эдгэшгvй євчтэй байсан бєгєєд тvvнийг аврахын тулд эцэг эх нь хийж чадах бvхий л зvйлийг хийжээ. Гэвч эцэст нь Жоржийг мэс заслын аргаар аврах ганц л арга байсан боловч эцэг эхийнх нь мєнгє хvрэлцэхгvй учир машид сэтгэл шаналж байлаа. Тэр vед эцэг эх нь арга барагдсан байдлаар: "Хvvг маань зєвхєн ид шид л аварна."гэж ярихыг бяцхан Селли сонссон байлаа. Vvнийг сонссон даруйдаа Селли єрєєндєє очиж оцон шувууны хэлбэртэй мєнгє цуглуулдаг хайрцгаа нээн доторх мєнгийг нь тоолж эхэллээ. Бvр гурван ч удаа тоолж єєрийгєє шалгав. Дараа нь тэр мєнгєє халаасандаа хийгээд шалавхан гэрээс гарч булангийн эмийн санд очив. Эмийн санчийн анхаарлыг татахын тулд тэвчээртэй нь аргагvй хvлээлээ. Эмийн санч орж гарсан хvмvvст эмийн тухай тайлбарлан ярьж охиныг анхаарах ч сєхєєгvй их ажилтай байлаа.

Энэ их ажлын хажуугаар бяцхан охиныг анзаарамгvй байсан боловч Селлигийн удаан хvлээн зогсож байгааг нь хараад тvvнээс юу хvсэж байгааг нь асуув. Тэгээд за охин минь хурдан хэлээрэй, харж байгаа биз дээ би ноёнтонд анхаарлаа хандуулан vйлчлэх хэрэгтэй байна хэмээн хажууд нь зогсож байгаа хээнцэр цэвэрхэн хувцасласан эрэгтэй рvv заав. Селли "Миний дvv" гээд хоолой нь зангиран хэсэг зогссоны дараа "Миний дvv хvнд євчтэй байгаа, би нэг ид шид авмаар байна" гэж хэлэв. Эмийн санч Селли рvv гайхсан шинжтэй харж тvvнийг сайн ойлгож чадаагvйгээ хэллээ. Хариуд нь охин "Юу л даа, аав минь тvvнийг зєвхєн ид шид л аварч чадна гэж хэлсэн юм, ид шид ямар vнэтэй юм бэ ноёнтон" гэв.

Vvнийг сонссон эмийн санч охиныг хайрлаж єрєвдсєн янзаар харж "Харамсалтай байна охин минь, манайх ид шид зардаггvй, би чамд тусалж чадахгvй нь дээ" гэж хэлэв. Селли тийм амархан байхгvй гэдэгт итгэхийг хvссэнгvй. Эмийн санчийн нvд рvv харан "Надад худалдаж авах мєнгє байгаа, та зєвхєн ямар vнэтэйг нь хэлж єгєєч" гэв. Энэ vед Селли эмийн санч хоёрын хажууд хvлээн зогсож байсан нєгєє цэвэрхэн хээнцэр хувцасласан хvн Селли рvv харан "Бяцхан хатагтай минь дvvд чинь ямар ид шид хэрэгтэй юм болдоо?" гэж асуув. Селли мэдэхгvй гэж хариулаа. Дараа нь нvднээсээ нулимс дуслуулан "Ганц мэдэж байгаа зvйл минь гэвэл, дvv минь их хvнд вєчтэй байгаа хэрэв хагалгаанд орохгvй бол аврагдах боломжгvй гэж ээж хэлсэн, аав ээж хоёрт маань хагалгаанд оруулах мєнгє байхгvй. Харин аав маань тvvнийг зєвхєн ид шид л аварч чадна гэж хэлэхийг сонсоод би мєнгєє аваад наашаа ирлээ" гэж хэлэв.

Нєгєє цэвэрхэн сайхан хувцасласан хvн "Чамд хэр зэрэг мєнгє байгаа вэ?" гэж асуухад "Нэг доллар арван нэгэн цент" хэмээн Селли хариулав. "Дэлхий дээрх бvх мєнгє минь л энэ". "Сайн байна бяцхан дvvд чинь хэрэгтэй тэрхvv ид шидийг худалдаж авахад энэ мєнгє хангалттай" гэж нєгєє цэвэрхэн сайхан хувцасласан хvн хэллээ. Тэгээд нэг гартаа мєнгийг нь авч нєгєє гараараа Селлиг хєтлєн "Намайг гэрлvvгээ авч явахыг гуйя" гээд "Би бяцхан дvv болон аав ээжтэй чинь танилцмаар байна" гэв. Цэвэрхэн сайхан хувцасласан хvн бол Др.Карлтон Армстронг байсан бєгєєд Жоржид хэрэгтэй хагалгааг хийдэг алдартай эмч байсан юм. Хагалгаа амжилттай болсон бєгєєд Селлигийн гэр бvлийнхэн vvний тєлєє ямарч мєнгє тєлєєгvй юм. Бvгд баяр хєєртэй гэртээ хариад энэ болсон явдалд итгэж ядан байлаа. "Итгэж чадахгvй нь энэ хагалгаа vнэхээр ид шид юм. Ямар vнэтэй болохыг нь vнэндээ сонирхож л байна" гэж ээж нь хэллээ. Селли чимээгvйхэн инээмсгэлэн байлаа. Тэр энэхvv ид шид ямар vнэтэй болохыг сайн мэдэж байсан юм. Нэг доллар арван нэгэн цент...